[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Chyba przesadziłam.gdy tylko jej dotykał.A najgorsze - nie mógł sobie tego wybaczyć - byłoZa wiele oczekujesz, to wszystko, Nie jestem taki święty jak ty to, że cudownie się czuł, otrzymując miłość porządnej kobiety.i nigdy nie udawałem, więc się odczep.Wrócił bezsensowny gniew.Isabel pod wieloma względami znała go- Oczywiście.- Poszła do drzwi, ale jeszcze ją zawołał.lepiej niż ktokolwiek inny, ale dlaczego się nie chroniła? Zasłużyła na- Isabel.kogoś z dobrą przeszłością, Na harcerza, przewodniczącego samorząduZwięta wróciłaby, żeby mogli rozwiązać problem, ale cna nie była studenckiego, kogoś, kto pomógłby jej budować domy dla biednych, ktoświęta, więc się nie zatrzymała.nie marnowałby życia swojego i jej.Zaciągnął się po raz ostatni i wyrzucił niedopałek na taras.Piekło gow żołądku.Każdy prawdziwy czarny charakter wykorzystałby sytuację.218 219 - Dlaczego to robiłeś?Cieszyłby się tym, co mógłby uzyskać, i odszedłby bez skrupułów.Czar- Lubię pająki.Hodowałem kiedyś tarantulę.- Oczywiście zdechła,ne charaktery łatwo rozgryzć.Co jednak zrobiłby bohater?bo przestał się nią zajmować, ale tego nie miał zamiaru mówić Steffie.-Bohater odszedłby, żeby bardziej nie skrzywdzić bohaterki.BohaterWiększość pająków to bardzo miłe robaczki.rozstałby się szybko i w taki sposób, żeby bohaterka czuła ulgę, że tak- Dziwny jesteś.- Przykucnęła, żeby zdrapać sobie z paznokciałatwo umknęła przed katastrofą.u stopy niebieski lakier.Martwiła go jej delikatność.Podobnie jak Isabel- Słyszałam muzykę.powinna stwardnieć.Obrócił się gwałtownie i zobaczył Steffie; szła do niego po marmu- Dość już tych bzdur, Stef.Z tymi pająkami to stara śpiewka.Jesteśrowej posadzce.To była jej ostatnia noc w tym domu.Kiedy dzieci przemądra i dość silna, żeby poradzić sobie sama, a nie biec do mamusiniosą się do miasta, będzie wreszcie miał spokój.Tylko że już im powiei tatusia w środku nocy jak małe dziecko.dział, że mogą codziennie wpadać tu na basen.Rzuciła mu pogardliwe spojrzenie, którego nauczyła się od matki.Steffie miała na sobie wypłowiałą, żółtą koszulę nocną z nadrukowa- Doktor Isabel mówi, że musimy rozmawiać o naszych uczuciach.ną postaciąz kreskówki, którą powinien rozpoznać, ale nie mógł.Jej ciem- Tak, ale już wszyscy wiemy, co myślisz o pająkach, i męczy nasne, krótko ostrzyżone włoski sterczały na boki.Odgniotła sobie polisłuchanie w kółko tego samego.Zresztą to i tak transfer emocjonalny.czek.Gdy do niego podeszła, wiedział, że będzie musiał przywołać całą- To samo powiedziała.Bo martwiłam się o rodziców.swoją technikę aktorską żeby zagrać Streeta, bo niezależnie od tego, jak- Teraz już nie musisz się o nich martwić.długo by się przygotowywał, nigdy nie zrozumie, jak można skrzywdzić- Chyba nie myślisz, że powinnam się przestać bać pająków? - Padziecko.trzyła na niego oskarżycielsko i sceptycznie zarazem, ale dostrzegł też- Dlaczego nie śpisz?chyba promyczek nadziei.Podciągnęła trochę koszulę i zobaczył cienkie zadrapanie na łydce.- Nie musisz ich lubić, ale przestań je traktować tak poważnie.Le- Brittany kopnęła mnie przez sen i skaleczyła paznokciem.piej jest stanąć oko w oko ze swoim strachem, niż od niego uciekać.Miał ochotę się napić.Nie chciał, żeby małe dziewczynki pocieszaHipokryta.Kiedy ostatnio stanął oko w oko z tą wieloletnią pustkąły go w środku nocy.W ciągu dnia to co innego.Mógł trzymać się naw sobie?dystans i obserwować.Ale nie nocą kiedy czuł się, jakby miał tysiącPodrapała się po biodrze.lat.- Wiedziałeś, że będziemy tu chodzić do szkoły?- Przeżyjesz.Wracaj do łóżka.- Słyszałem.- Jeremy chyba zorganizował rodzinny bunt przeciw- Jesteś wredny.ko lekcjom Trący.W rezultacie Harry wypisał czek miejscowym urzęd- Idz do rodziców.nikom, żeby dzieci mogły chodzić do szkoły w Casalleone do wyjazduZmarszczyła brwi.pod koniec listopada.Gdy zapytał go o zdanie, Ren odpowiedział, że już- Zamknęli drzwi na klucz!mówią trochę po włosku, więc mogą się porozumiewać z rówieśnikami,Musiał się uśmiechnąć.i że to będzie dla nich dobre doświadczenie.- Cóż, życie jest ciężkie.- Ożenisz się doktor Isabel?- A gdybym zobaczyła pająka? - zapytała z oburzeniem.- Kto by- Nie!go zabił?- Dlaczego? Przecież ją lubisz.- Ty, koleżanko.- Bo doktor Isabel jest dla mnie zbyt miła.- O nie.- A ja uważam, że i ty jesteś miły.- Wiesz, co robiłem, kiedy byłem mały i zobaczyłem pająka?- Myślisz tak, bo jesteś łatwowierna.- Deptałeś go z całej siły.Ziewnęła i wsunęła rękę w jego rękę.- Nie.Brałem go do ręki i wynosiłem na dwór.- Zaprowadz mnie do łóżka, dobrze?Jej oczy zaokrągliły się z obrzydzenia.221220 - Jest w domku - powiedział.Spojrzał na czubek jej głowy i na chwilę przytulił ją do siebie.- Dasz jej to? Prosiła, żebym jeszcze raz zadzwoniła do wnuczki- Dobrze, ale tylko dlatego, że mi się nudzi.Paola i zapytała, jakie prezenty jej wysłał.Rozmawiałam z Josie wczorajwieczorem i wszystko zapisałam.Ren wziął od niej kartkę i przeczytał.Josie wymieniła praktyczneNastępnego ranka wszyscy zebrali się przed willą, żeby pożegnaćrzeczy do domu i ogrodu: gliniane donice, zestaw narzędzi kominkowych,Briggsów, choć rodzina nie wyjeżdżała daleko
[ Pobierz całość w formacie PDF ]